W życiu spotykamy wiele substancji, które podczas ogrzewania „przypalają” się, barwiąc się na brunatno lub czarno. Tak jest np.: z karmelem, otrzymywanym z cukru buraczanego. Podczas wyrobu karmelu, kryształki cukru „topią się ” i barwią na brunatno, a przy tym silnie parują a na ściankach naczynia osadzają się kropelki wody.

Cukier składa się więc z C, O i H. Podobnie zachowują się inne substancje pochodzenia roślinnego jak np.: krochmal, drewno, papier, włókna bawełny itp.

Stwierdzono, że cząsteczki tych związków zawieraj dwukrotnie więcej atomów wodoru niż tlenu (tak jak w cząsteczce wody) dlatego podczas prażenia wydziela się woda. Dlatego związki te nazwano WĘGLOWODANAMI.

Częściej stosuje się nazwy CUKRY lub SACHARYDY.

Cukry możemy podzielić na trzy główne grupy:

-         monosacharydy (cukry proste)

-         disacharydy (dwucukry)

-         polisacharydy (wielocukry)